จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันพุธที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2554

สาเหตุที่มีการกล่าวถึงเมืองในตำนานอุรังคนิทาน


                เนื่องจากเมื่อสมัยพระพุทธเจ้ายังมีชีวิตอยู่ และได้เดินทางมายังดินแดนที่เรียกว่าสุวรรณภูมิ พระพุทธองค์ได้ทรงทำนายว่าจะเกิดบ้านเมืองต่างๆ เช่น “ เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จเข้าแคว้นศรีโคตรบูรณ และพำนักที่ดอยกัปปนคีรี พญาศรีโครตบูรณได้มานิมนต์พระพุทธเจ้าไปรับบาตรที่ในเมืองตลอดจนได้รับบาตรพระพุทธองค์มา ในครั้งนี้ พระองค์ได้ตรัสกับพระอานนท์ว่า จะได้ไปเกิดที่เมืองร้อยเอ็จประตูชาติหนึ่งและจะได้เป็นพญาสุมิตตธรรม วงศาเมืองมรุกขนครชาติหนึ่ง และในชาตินี้จะได้ฐาปนาพระอุรังคธาตุว้าที่ภูกำพร้านี้” เป็นต้น
                และได้กล่าวถึงเมืองที่มีความเกี่ยวข้องทางด้านการทำนุบำรุงศาสนาด้วย
เมืองหนองหานหลวงและเมืองหนองหารน้อย
พญาผู้ครองเมืองทั้งสองเป็นพี่น้องกัน คือพญาสุวรรณพิงคารและพญาคำแดง เมื่อถึงแก่กรรมได้กลับชาติมาเกิดเป็นลูกแฝดของพญาอินทปัตฐ เมืองอินทปัตฐ ชื่อว่ามหารัตนกุมารและจุลรัตนกุมาร เมื่อเมืองอินมปัตฐล่ม น้าของกุมารทั้งสองได้ไปสร้างเมืองสุวรรณภูมิ
                เมืองอินทปัตฐและเมืองจุฬนี
หลังจากที่มหารัตนกุมารและจุลรัตนกุมารอายุได้ 1 ขวบ พญาอินทปัตฐได้ถึงแก่กรรม น้องของพญาอินทปัตฐ ชื่อพญาจุลอินทปัตฐ ได้ครองนครแทน พร้อมกันนั้นพญาจุลนีเจ้าเมืองจุลนีได้ถึงแก่กรรม ลูกชื่อพญาปุตตจุลนีได้ครองเมืองแทน พญาอินทปัตฐและพญาจุลนีได้กลับชาติมาเกิดเป็นลูกแฝดของพญาปุตตจุลนี ชื่อมหาสุวรรณปาทและจุลสุวรรณปาท
                เมืองศรีโครตบูรณ
พญานันทเสนได้ถึงแก่กรรมและกลับชาติมาเกิดเป็นลูกของพญาสุริยวงศาธรรมิกราชที่เมืองร้อยเอ็จประตู ชื่อสังขชัยกุมาร ส่วนเจ้าเมืองศรีโคตรบูรนั้นได้เกิดโรคภัยขึ้น จึงย้ายเมืองมาที่ป่าไม้รวกและได้ตั้งเมืองมรุกขนคร
เมืองสาเกตหรือเมืองร้อยเอ็จประตู
ที่พญานันทเสนกลับชาติไปเกิดเป็นสังขวิชกุมาร เมื่อกุมารอายุได้ 1 ขวบ บิดาคือ พญาสุริยวงศาธรรมิกราชถึงแก่กรรมกลับชาติมาเกิดเป็นบุตรของพญามรุขนคร ชื่อ สุมิตตธรรมกุมาร
                ต่อมาที่เมืองกุรุนทะหรือศรีอโยธยานั้น พญาศรีอมรณีและพญาโยธิกาได้ทิ้งเมืองไปบวชเป็นฤาษีที่ป่าหิมพานต์อำมาตย์จึงเลือกกันในหมู่ของตนให้เป้นหัวหน้าและเห็นว่า เมืองร้อยเอ็จประตูที่มีทรัพย์สมบัติมากนั้นเป็นผลจากการทำสงครามกับเจ้านายตน ดังนั้นเมื่อเจ้านายตนละทิ้งเมืองแล้ว ประกอบกับพญาสุริยธรรมวงศาธรรมิกราชได้ถึงแก่กรรมแล้ว จึงได้ยกทัพไปตีเมืองร้อยเอ็จประตู ผู้คนก็แตกกระจัดกระจายบางส่วนไปตั้งบ้านเรือนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขงในเขตการปกครองของพญาสุมิตตธรรมเมืองมรุกขนคร ส่วนสังขวิชกุมารนั้นอำมาตย์ได้พามายังเมืองลาหนองคาย ซึ่งอยู่ในเขตการปกครองของท้าวคำบาง
                เมืองสุวรรณภูมิ
มีท้าวคำบางเป็นผู้ปกครอง ได้มีคนคนหนึ่งชื่อ นายจันอ้วยล้วย มีรูปร่างที่น่าเกลีดคือมีพุงใหญ่ เกิดในตระกูลชาวนา เป็นศิษย์ของอรหันต์สององค์คือ มหาพุทธวงศาและมหาสัชชะดี ตั้งบ้านเรือนอยู่หนองคันแทเสื้อน้ำ เป็นผู้ทำบุญเป็นนิจ พญานาคจึงได้เสกให้มีรูปร่างงามและได้เนรมิตบ้านเมืองให้ และได้เป็นคู่ครองของนางอินทสว่างลงฮอด ลูกท้าวคำบาง และท้าวคำบางได้ยกเมืองสุวรรณภูมิให้ครองครองด้วย
                ลาวล้านช้าง
เกิดขึ้นในภายหลังโดยกล่าวว่าสมัยพระโพธิสารได้มาบูรณะเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ กำหนดเขตกัลปนาและได้สละคนไว้บำรุงรักษาพระธาตุ และพระไชยเชษฐาซึ่งเป็นโอรสก็ได้สืบรอยตามพ่อด้วย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น